Patron

Jean Frédéric Joliot-Curie, początkowo Jean Frédéric Joliot (ur. 19 marca 1900 w Paryżu, zm. 14 sierpnia 1958 w Paryżu) – francuski fizyk, działacz społeczny, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie chemii. Członek AN w Paryżu (od 1943), londyńskiego Royal Society (od 1946), AN ZSRR (od 1947), PAU (od 1947) i PAN (od 1952).

Ukończył Ecole de Physique et Chimie w Paryżu i w 1925 zaczął pracować jako asystent Marii Skłodowskiej-Curie w Instytucie Radowym.
W 1926 roku poślubił jej córkę, Irène Curie, a niedługo po tym oboje zmienili nazwisko na Joliot-Curie. Wraz z żoną odkrył zjawisko tworzenia par elektron-pozyton z fotonów; w 1934 wspólnie odkryli i badali zjawisko sztucznej promieniotwórczości. Za te odkrycia zostali wspólnie uhonorowani Nagrodą Nobla z chemii w 1935.
W 1939 wraz z H. Holbanem i L. Kowarskim odkrył możliwości jądrowej reakcji łańcuchowej . Kierował budową pierwszego w Europie Zachodniej reaktora atomowego, uruchomionego 15 grudnia 1948 w Chatillon.

W Collège de France pracował nad reakcją łańcuchową i kontrolowaną reakcją nuklearną z użyciem radu i ciężkiej wody. Po inwazji hitlerowskich Niemiec udało mu się wyniki swoich badań przemycić do Anglii. Brał czynny udział we francuskim ruchu oporu. Po wojnie rozpoczął pracę we francuskim ośrodku badań jądrowych w Orsay, następnie został dyrektorem ośrodka. Był komunistą, członkiem Francuskiej Partii Komunistycznej od 1942. W 1950 odsunięty od prac w Orsay.

Skip to content